Pajac chce zostać królem

Pajac chce zostać królem

„PAJAC - który chce zostać królem”

Bawił wszystkich pięknie, czuł, że jest do tgo stworzony. Bardzo szybko zdobywał zaufanie u innych. Ciągle go ktoś o coś pytał, a on bez zastanowienia odpowiadał śmiesznie, rubasznie, hałaśliwie, głośno zachowując się filuternie, niepoważnie, awansując w środowisku na tego pierwszego, tego co to wszystko potrafi i wszystko wie najlepiej. Coraz bardziej wciągany w życie tego środowiska zaczyna odczuwać jego chłód, zaczęto go omijać. Czuł, że mówi się o nim dużo, ale już poza jego plecami. Taka sytuacja każdego boli, jego też. Zaczął się zastanawiać, co takiego źle zrobił, czym się naraził, czego mu brakuje?
Przecież wygłupia się wspaniale, mówi niestworzone rzeczy, by uzyskać jak najlepsze wrażenie, a skutekokazuje się odwrotny. Uważe, że jest odpowiedzialny, bo nikogo nie zostawi bez komentarza. Nie rozumie czyichś pretensji do niego, że jest nieodpowiedzialny i niepoważny, a jaki ma być, przecież jest pajacem.
I tak właśnie jest postrzegany w swojej społeczności.

Radom, dn. 13.12 2009