Reporterka – Jacek Antczak

W jaki sposób najlepiej można opisać pracę reportera? Jak ująć w najbardziej rzetelny sposób wszelkie niuanse jego profesji? Jak właściwie odpowiedzieć na pytanie, czy reporter to właściwie zawód, czy powołanie? Czy wystarczy napisać reportaż, czy może przeprowadzić wywiad? Czy to wystarczy, gdy tym reporterem jest Hanna Krall?

okładka książki

Nie wiem, czy Jacek Antczak szykując się do stworzenia tej książki stawiał sobie takie, lub podobne pytania. Wiem natomiast, że nie wyobrażam sobie, jak sam mógłbym rozpocząć rozmowę z osobą, którą uważam za jedną z ikon tego gatunku literatury. Nie chodzi o problem konwersacyjny ze znanymi osobami. Ale jak zapytać o pracę dziennikarza, który przede wszystkim słucha.
Nie jest to jednak zadaniem niemożliwym, co zostało udowodnione w licznych wywiadach, których Hanna Krall udzieliła, i które stały się podstawą do stworzenia tej książki. Seria pytań z najróżniejszych wywiadów, podzielonych tematycznie na rozdziały, i ułożonych w taki sposób, że reporterka praktycznie sama opowiada o sobie to chyba najlepszy pomysł na przybliżenie jej pracy i osoby.

I okazuje się, że Hanna Krall potrafi opowiadać również o sobie i o swojej pracy. Trochę w ten sposób sprowokowana autorka przedstawia nam powody dla których zajęła się pisaniem. Zaznajamia nas ze swoimi ulubionymi tematami i dzieli się uczuciami, które te tematy wywołują, a które potem wzbudza w czytelniku. Jednak nie ma co się łudzić, że z tej książki dowiemy się wszystkiego o Hannie Krall. To zdecydowanie nie jest osobistość, która łatwo wypuszcza swoje dyskrecje i sekrety. Ale i tak dzieli się z nami wieloma nieznanymi do tej pory faktami.

Każdy kto kiedykolwiek czytał twórczość Hanny Krall przyzna, że jej tematyka jest dość specyficzna. Reporterka specjalizuje się w poddawaniu czytelnikom powodow do zastanowienia, do własnych przemyśleń i chwili zadumy a może i mobilizującego smutku. Ale nie oznacza to również, że pędzi z piórem i notesem na miejsce każdej tragedii. Jak sama stwierdziła - na przykładzie 11 września 2001 - takie wydarzenia są zazwyczaj dobrze udokumentowane, bo przyciągają całe rzesze dziennikarzy. Ona sama woli rozmawiać z ludźmi, z którymi nikt nie rozmawia. I to ich historie właśnie opisuje później.

Autorka przyznaje się również do kilku mieszanych uczuć związanych rozmowami z Markiem Edelmanem - jednym z przywódców powstania w getcie warszawskim. Zaczęło się od nie do końca zamierzonego spotkania w sprawie akceptacji napisanego tekstu. Potem rozmowa zeszła m.in. na temat samego powstania i jego przywódców. Edelman opowiadał o swoich towarzyszach w sposób prosty i zupełnie niepomnikowy. Krall przyznaje, że to wtedy zrozumiała, że to właśnie tak należy o nich opowiadać. I to chyba jest właśnie najciekawszą cechą pisarstwa Hanny Krall - o wyjątkowych historiach opowiada w sposób najciekawiej zwyczajny.

Kamil Świątkowski

ISBN:978-83-60336-15-1